Животът невинаги ти дава, каквото искаш, но винаги ти дава, каквото ти е нужно
Животът невинаги ти дава, каквото искаш, но винаги ти дава, каквото ти е нужно. – Монахът, който продаде своето ферари; Робин Шарма
Свикнали сме да искаме. Или да си мислим, че знаем какво искаме. Искаме да притежаваме конкретни неща. Искаме да напредваме в конкретна кариера. Искаме животът ни да бъде свързан с конкретни хора. Имаме конкретни желания. И конкретни мечти. Както и конкретни срокове, в които да се осъществят. Според нас. Но… дали това наистина е най-доброто за нас? Наистина ли колата, за която спестяваме, работното място, за което се борим, човекът, когото се опитваме да спечелим, са ключът към нашето щастие? Не е ли щастието в това да се довериш на живота, да се довериш на Бог, и да повярваш. Да повярваш, че ще получиш това, от което се нуждаеш. За да израстнеш, за да опознаеш себе си, за да тръгнеш по пътя си. Пътят, който ще те отведе там, където трябва да бъдеш – при теб самия. Защото невинаги това, което искаме най-много, е най-доброто за нас. Невинаги това, за което копнеем, е всъщност копнежът на сърцето ни. Дори да си мислим обратното. Защото егото умее да се маскира. И защото егото е страх. Страх, че, ако не постигнем това, което искаме, ако не задържим в живота си хората, които искаме, значи се проваляме, значи не заслужаваме, значи няма да бъдем удовлетворени, успешни, обичани. А колкото по-конкретни неща искаме, колкото по-настървено и отчаяно се стремим към тях, толкова повече пречим на живота да ни поднесе даровете, които са предвидени за нас. Даровете, които ще ни помогнат да опознаем и разкрием истинския си потенциал, да открием истинското си призвание, да срещнем истинската любов… Мислим си, че виждаме ясно целите си, а всъщност затваряме очите си. За магията на неочакваното. За красотата на изненадата. За самия живот. За нашия истински, автентичен, осъзнат и осмислен живот. За това, което може да бъде, за това, което можем да бъдем,… ако само разбрем, че „животът невинаги ти дава, каквото искаш, но винаги ти дава, каквото ти е нужно“…